De jongens mochten vandaag de hele voormiddag meedraaien in hun nieuwe school. Ik was waarschijnlijk stukken zenuwachtiger dan de jongens zelf, die eigenlijk best nieuwsgierig waren.
Op de speelplaats aangekomen klampte Kleuter zich vast en eventjes sloeg de schrik me om het hart. Maar al tijdens het welkommomentje in de klas zag ik hem reeds ontspannen. Dat de kindjes allemaal 'bonjour madame' konden zeggen maakte wel indruk en toen pompom grapjes ging maken zag ik hem stiekem toch glimlachen.
Tegen 9 uur gingen de kleuters van de 3de kleuterklas (waar kleuter nu dus bij zit) aan de slag met hun contractwerkjes. Een mapje vol werkjes die de kinderen zelfstandig over de week kunnen spreiden en op eigen tempo afmaken.
Kleuter koos als eerste werkje het naschrijven van enkele woordjes en oogstte meteen veel bewondering van zijn nieuwe klasgenootjes toen ze zagen hoe netjes en vlot hij de opdracht volbracht. Het ijs werd aldus gebroken.
De rest van de voormiddag ging kleuter zijn gang. Hij deed alles mee, maakte zelf al een praatje met andere kinderen en amuseerde zich kostelijk op de speelplaats waar hij nu samen met peutertje kan spelen.
Peutertje die het intussen ook fijn had in zijn eigen kleine groepje. Hij luisterde, speelde en deed mee. Tot het hem plots net iets te veel werd (hij moest een bal gooien en de naam van het volgende kindje zeggen en hij begon te huilen 'ik kan dat nog niet!'). Maar even later waren de traantjes vergeten en toen het tijd was om naar huis te gaan mocht ik hem niet helpen met zijn handschoentjes. nee, dat moest de nieuwe juf doen!
Mat andere woorden: Kleuter en Peuter vonden het heel fijn en we kunnen nu met een gerust hart aan de vakantie beginnen.
Super!
BeantwoordenVerwijderenwat een heerlijk bericht!
BeantwoordenVerwijderenTof tof tof!
BeantwoordenVerwijderenFantastisch :-x
BeantwoordenVerwijderenfijn =)
BeantwoordenVerwijderenFantastisch gewoon!
BeantwoordenVerwijderenWat leuk dit te lezen.