Bijgeleerd

Het lijkt wel alsof de jongens altijd hun 'sprongen' houden voor tijdens de schoolvakanties. Elke keer weer eindigt zo'n vakantie met veel meer nieuwe inzichten dan in twee maand schoolweken.

Of misschien lijkt dat alleen maar zo. Omdat ik meer tijd heb om het te zien?

In elk geval: Klein Kleutertje kan blijkbaar zomaar ineens de dobbelsteen lezen en dus nu ook prima gezelschapsspelletjes spelen waarbij hij bovendien al zoveel inzicht toont om te weten hoe hij het best kan gaan zeuren. Zijn visueel geheugen lijkt ook prima want toen hij een 6-maand oud knutselwerkje terugvond met onze namen op bleek hij ze gewoon nog te kunnen 'lezen' (oftewel woordherkenning).

Grote Kleuter stortte zich dan weer volledig op getallen en riep 'kijk mama, wat ik al kan!' en ging vervolgens verbazend vlot per 2 tellen tot 20. Hij merkte ook nog op dat 2+2+2 gelijk is aan zes oftewel, zo zei hij, drie keer twee is 6. En daarmee heeft het kind het vermenigvuldigen dus 'uitgevonden' (want alhoewel sommige mensen dat moeilijk kunnen geloven, IK heb met dergelijke inzichten werkelijk waar niks te maken). Het is hem tevens opgevallen dat '9+4' gewoon hetzelfde is als '4+9' en hij vindt het geweldig dat je kan blijven tellen tot in de oneindigheid. De analogie van 1+1, 10+10 en 100+100 is voor hem zo logisch als wat. Maar waarom terugtellen in het Engels hem zoveel moeilijker valt dan in het Nederlands, dat begrijpt hij dan weer niet.

Je kan je als buitenstaander misschien afvragen hoe zo'n kind dan tot zoveel rekenwerk komt. Ligt het hier soms vol rekenboeken? Brainwash ik mijn kinderen met getallen? Toch niet. Het antwoord zit hem in de fantastisch geliefde disney pixar kaartjes. Want alhoewel ik er persoonlijk niks zou mee kunnen zorgen ze bij Grote Kleuter voor uuuuuuren spelplezier in sorteren, verdelen, tellen, optellen, hertellen, nogmaals sorteren, verdelen, tellen, hertellen...