COS

Het lijkt zo lang geleden (anderhalf jaar om precies te zijn) en eigenlijk ook pas gisteren dat ik Grote Kleuter had aangemeld bij het Centrum voor OntwikkelingsStoornissen.

Ik zat er al een maand of zo aan te denken. Dat ze wel haast zouden bellen om te zeggen dat de wachttijd verlopen was. En aan wat ik dan zou zeggen.

Grote Kleuter lijkt al lang niet meer op het mensenschuwe kleine kleutertje van weleer. Een beetje nog. Maar lang niet genoeg om een ASS-stickertje te krijgen. Denk ik.

Hij lijkt zich best te redden in deze wereld en gisteren maakte hij zich zelf druk over het feit dat 3 klasgenootjes tegelijkertijd met hem wouden spelen. Zijn sociaal (en emotioneel) gedrag is nog steeds niet bepaald 'standaard' te noemen. Ik zie nog steeds de vreemde kantjes en eigenaardigheden, maar ze lijken hem nauwelijks te belemmeren. Het is gewoon wie hij is.

En dat zei ik dus. Aan die mevrouw van het COS.
Grote Kleuter wordt dus geschrapt van hun lijst en een ander zal erg blij zijn met het felbegeerde plaatsje wat vrijkomt.