Klein Kleutertje is een leuk, fantasierijk en lief kind. Maar heel impulsief ook en verstrooid. Door die laatste eigenschappen lopen de dingen niet altijd zoals het hoort bevind ik me in een wat lastig parket.
Ik heb er immers geen probleem mee om een bewust ongehoorzaam kind op zijn plaats te zetten, maar ik vind het wel vervelend om Kleine Kleuter steeds te moeten berispen. Hij is immers niet moedwillig 'stout' (nu ja soms natuurlijk ook wel, maar daar gaat het nu dus niet om) en loopt intussen de halve dag 'sorry mama' te zeggen. Omdat hij gewoon vergeet of afgeleid is of impulsief.
Het is ook wel gevaarlijk soms. Want alhoewel hij wel 'weet' dat sommige dingen gevaarlijk zijn staat hij er op het moment zelf niet bij stil. Hij kent bovendien geen angst en de oneindig vele valpartijen lijken ook al geen indruk op hem te maken. En terwijl ik Grote Kleuter al met 2 jaar voor me uit liet fietsen op straat moet ik Kleine Kleuter nog steeds angstvallig bij me houden omdat hij zomaar ineens de straat zou kunnen oprijden of -lopen.
Het is een lastig iets vind ik. Want kan je een kind minder impulsief maken? Minder dromerig? Kan je meer doen dan alles honderduizend keer herhalen en hopen dat het op een dag zal doordringen?
ik weet 't niet. ik vraag me ook af hoe vaak ik sommige dingen nog moet blijven herhalen, maar ondertussen doe ik 't toch nog maar. verstand komt met de jaren, zeggen ze ; )
BeantwoordenVerwijderenIk denk niet dat je een kind minder dromerig kunt maken, alleen het geduld moet hebben dat het er wel gedeeltelijk uit zal groeien. En er rekening mee houden dat dat dromerige eigenlijk heel normaal is voor die leeftijd. Het is de oudste bij jullie die heel jong al goed gefocust was :-).
BeantwoordenVerwijderenMijn oudste was (is, eigenlijk) ook zo'n dromer, maar intussen - hij is 9 - kan ik hem wel met een gerust hart alleen naar school laten fietsen. Hij weet goed dat hij dat niet meer mag als ik merk dat hij al dromend zonder uitkijken de straat zou oversteken. Het komt wel, hoor.