Kleine Kleuter geeft meer en meer blijk van een gebrek aan zelfvertrouwen. De juf vertelde me al dat hij perfectionistisch te werk gaat. Dat gezegd zijnde ging ik wat beter op Klein Kleutertjes gedrag letten en het lijkt erop dat hij inderdaad een vrij laag zelfbeeld heeft.
Zo beweerde hij eerder deze week al dat hij dom is. 'Ik ben gewoon dom!' riep onze kleine Kleuter uit nadat we hem al hadden gezegd dat hij een slimme jongen is. En toen ik hem na het oudercontact vertelde dat de juf hem flink vond antwoordde hij dat hij ook soms stout was. Ook vandaag complimenteerde ik hem met zijn werkjes die hij uitstekend gemaakt heeft, maar hij wimpelt me af en zegt dat hij niet alles goed heeft gemaakt en dat hij ook soms scheeft heeft geknipt.
Tekenen heeft hij al een heel schooljaar niet meer gedaan! (en dat was zijn groot talent) Hij zegt dat hij het gewoon niet kan. En nu ik erover nadenk zouden een groot deel van zijn weigeringen om bepaalde dingen te doen of gekdoenerij best een manier kunnen zijn om zichzelf een houding te geven. Of om te vermijden dat hij iets zou mislukken.
Het was mij eigenlijk geheel ontgaan. Ik heb er niet op gelet eerder. Dat onze kleine man zo aan zichzelf twijfelt. Als er nog iemand tips heeft over hoe ik hem deze zomer wat meer zelfvertrouwen kan geven is dat altijd welkom.
**Klein Kleutertje speelt hier thuis altijd spiderman en op die momenten kan hij alles en is hij nergens bang voor.
Hmm, zo heb ik er hier ook eentje. Dat is zelfs zo erg geworden dat Lena haar 1e leerjaar opnieuw heeft moeten doen. Intussen heeft ze wat "reserve", heeft ze tijd gehad om alles op haar tempo te doen, en lukt het allemaal wel wat beter. Maar simpel is het niet...
BeantwoordenVerwijderenGoh, hier tips over geven lijkt mij eerder iets voor een kinderpsycholoog want het blijft moeilijk om te weten wat er toch in die kinderhoofdjes omgaat en waarom ze bepaald gedrag vertonen.
BeantwoordenVerwijderenWaar ik aan denk is hem heel gemakkelijke dingen aanbieden. Iets dat niet kan mislukken. En zo opbouwen. (Met m'n zoontje doe ik dat ook: als we puzzelen bvb. begin ik met de puzzel van 6 stukjes. Dat lukt hem meteen, hij is content en zo is hij vertrokken.
Als ik hem aan het tekenen wil zetten vraag ik hem bvb een zonnetje te tekenen voor mij "omdat ik dat zooo mooi vind" enzovoorts
Succes ermee!
Zou zonde zijn dat jouw zoontje - met zo veel talenten - zou dichtklappen.
Ik zag op klasse tv een filmpje bij een zorgjuf. Er hing een leuke spiegel (zoals die kinderspiegels bij ikea) en elke keer ze bij haar moesten komen werken moesten de kindjes in de spiegel kijken naar zichzelf en iets opsommen waar ze heel goed in zijn. Vond het leuk bedacht want iedereen is wel ergens goed in en zo wordt er weer even bij stil gestaan.
BeantwoordenVerwijderenhier ook zo'n fase gehad, lastig hoor. ik heb toen wat vaker zelf 'foutjes' gemaakt en daar hebben we samen om gelachen natuurlijk, en veel de nadruk op 'oefening baart kunst' en 'van je fouten kun je leren' en dan vooral ook uitleggen dat als je alles al 'kunt', je dus niks meer kunt leren! ook veel uitgelegd dat iedereen goed is in wat anders, en dan opsommen waar Kleuter allemaal geweldig goed in is ook natuurlijk, maar ook hoe leuk het soms is om ergens (nog) niet zo goed in te zijn, enz.
BeantwoordenVerwijderenhet gaat hier al stukken beter, ook al hoor ik soms nog een 'ik kán het gewoon niet'. dat verbeter ik dan door te zeggen, je kan het al wel, ik zag het toch, je kan het mss nog niet zo goed als je zou willen, maar daarvoor moet je blijven oefenen!
(en soms zeg ik ook gewoon, stel je niet zo aan ; ) hahaha