woensdag 10 november 2010

een stille blog is geen blog

En een blog moet je schrijven vanuit een motivatie.

Ooit was die het delen van mijn geluk en soms het delen van moeilijker tijden.

De drang om over mijn jongens te schrijven is er niet meer.

En dus lijkt het me ook logisch om dat dan niet meer te doen.

Maar ik lees wel nog met jullie mee hoor :)

Groetjes!

maandag 25 oktober 2010

sociale vaardigheid

Mijn jongens blinken niet uit qua sociale vaardigheden. Grote kapoen wil heel graag vriendjes en deel uitmaken van de groep, maar slaat de bal regelmatig mis als het aankomt op contact maken of aanvaardbaar reageren.

Kleutertje heeft dan weer erg weinig interesse in klasgenootjes en verkiest zijn eigen fantasiespel boven samenwerking.

Nochtans is er niks mis met hun sociale cognitie. Beide jongens bezitten ontzettend veel inzicht in eigen en andermans emoties en kunnen situaties ook uitstekend vanuit andermans perspectief bekijken. Kleutertje van nog geen 4 scoorde immers niet minder dan 8 jaar op de sociale vaardigheidstest en Grote kapoen van 5 zat off the chart daar waar de test loopt tot 12 jaar.

Maar ze zijn sociaal 'onhandig'. Vooral Grote kapoen slaagt er niet altijd in zijn kennis op de juiste manier om te zetten. Hij mist een aanvoelen en zal niet automatisch iemand aankijken of zelf maar reageren. Hij kan in de lach schieten als verdriet gepaster is, maar dat wil niet zeggen dat hij de situatie niet perfect kan inschatten en zich niet verdrietig voelt.

Het is een kloof tussen weten en kunnen. Als een motorisch onhandig kind die 'weet' hoe een kindfiguurtje er hoort uit te zien, maar er toch niet in slaagt het op papier te krijgen.

woensdag 20 oktober 2010

De beste

Grote kapoen is graag de beste in alles. Alleen is hij nu niet meer de beste als het aankomt op sport. Niet dat hij altijd de laatste of traagste is, maar aangezien hij samen zit met jongens tot ruim 2 jaar ouder is het wel logisch dat hij zo nu en dan het onderspit delft.

De turnjuf rekent hem nochtans bij de goede middelmaat, wat aangezien zijn jonge leeftijd dus zeker niet slecht is. Maar daar heeft Grote kapoen natuurlijk geen oren naar.

Je kan niet altijd overal de beste in zijn, iets waar dit kind moeilijk aan kan wennen.

zaterdag 9 oktober 2010

SeMoDa



De vlijtige face-booker zal het wel al zien voorbijkomen hebben. Maar bij deze ook nog eens via mijn blog:

Sinds augustus ben ik ingeschreven als zelfstandig ergotherapeute. Joehoe :)
Mijn man en ik zijn met onze slaapkamer naar de zolder verhuisd en de jongens hebben hun speelkamer moeten opgeven** om zo 2 praktijkruimtes te kunnen creëren.

Het is een gok. Want ergotherapie wordt nog niet terugbetaald hier in België en ik heb eerlijk gezegd geen idee wat ik kan verwachten qua cliënten. Maar wie niet waagt niet wint.

En zie hier dus SeMoDa in opbouw. www.semoda.be Google is het summum in deze moderne wereld en google rankt sites op belangrijkheid via het aantal links die ernaar verwijzen. Dus linken maar en ik zal u eeuwig dankbaar zijn!


**Ze zijn er niet rouwig om, want in de plaats komt een pscychomotoriekruimte met klimrek, ballen, hangstoel, matten, klimtouw enz...

woensdag 6 oktober 2010

het is goed

Het was geen makkelijke beslissing die we moesten maken toen. Bijna een jaar geleden al. Kleutertje vond het vreselijk op school en Grote Kapoen had het wel naar zijn zin, maar hij begon de motivatie voor (schools)leren en lezen te verliezen door een gebrek aan referentie.

Intussen is kleutertje op school een vrolijk zonnetje. Altijd in voor een grapje volgens de juffen, wat eigenzinnig, maar ook heel flink.

Ook Grote Kapoen groeit en bloeit in het eerste leerjaar. Omring door andere lezende kinderen hervindt hij zijn interesse in lezen. Spontaan zit hij nu 'savonds verhaaltje na verhaaltje te lezen en op die ene maand is zijn leesniveau al heel wat verbeterd. Het grootste vraagteken bij Grote Kapoen waren de klasgenootjes. Hij bleef vorig jaar immers met kleuters uit de 2de kleuterklas spelen en vond geen echte vrienden in zijn groepje.

Hij vindt dit jaar nog steeds geen vrienden in zijn groepje (1ste leerjaar), maar wél in het 2de leerjaar. Hij en een ander versneld jongetje uit die groep worden stilaan goede maatjes.

Ik kan me op dit moment zelf niet meer voorstellen dat mijn jongens niet versneld zouden zitten. Ze passen er gewoon en het is goed geweest.

dinsdag 21 september 2010

Uitspraken Kleutertje

Kleutertje leeft in fantasieland (of toch allesinds niet in de werkelijkheid die u en ik zien), wat ervoor zorgt dat hij niet altijd met zijn hoofd en gedachten in het hier en nu zit. Dat is soms leuk om te zien en soms minder leuk. Zo kan hij erg verdrietig worden om dingen die wij niet als 'echt' aanzien, maar voor hem toch waarheid lijken te zijn.

Zo had hij een maand of zo geleden een 'break down'. Hij ging hysterisch huilen omdat hij niet echt 'Kleutertje' is, maar vroeger gewoon een meneer was en toen is hij plots Kleutertje geworden. Hij vond het niet leuk dat hij nu terug klein is terwijl hij eigenlijk al groot is (was?). Hij kan niet stoppen met praten over zijn 'boomhuis' waar hij ooit in woonde en vertelt dat we hem allemaal pas écht gaan zien als hij zeven jaar is. Want dàn zal hij zijn masker afzetten.

Intussen wil hij gelukkig niet meer weglopen en zegt hij dat hij toch bij ons wil blijven omdat het hier leuk is. Ben ik even blij. Een moeder zou van minder stress krijgen. Ik heb intussen zelf al een boek over reïncarnatieverhalen bij kinderen gelezen, maar kan niet zeggen dat ik daardoor een believer ben geworden. Alleen dat het wél een klein beetje akelig is als je driejarige zo'n dingen gaat zitten vertellen.

Maar kom. Het kind ziet er op dit moment toch gelukkig uit. Al zegt hij nu en dan nog wel iets raars zoals 'mama, waar zijn die mensen nu naartoe?' --ik zeg: welke mensen?--'ah ja, die andere mensen die hier ook nog in dat huis wonen?'....'papa en grote Kapoen.'

zaterdag 11 september 2010

Kleine Kleuter

Kleine Kleuter heeft het ook geweldig naar zijn zin op dit moment. Elke dag komt hij thuis en spreekt de woorden 'het was LEUK vandaag!' en soms zelf 'superleuk!'. Iets wat ik vorig jaar slechts 1 keer spontaan heb gehoord (na een natuuruitstap).

Hij vindt het heerlijk dat hij zoveel werkjes mag maken nu en dat hij zit tussen de 'groten' (2 en 3 zit samen). Ook hier dus: houden zo!