het is goed

Het was geen makkelijke beslissing die we moesten maken toen. Bijna een jaar geleden al. Kleutertje vond het vreselijk op school en Grote Kapoen had het wel naar zijn zin, maar hij begon de motivatie voor (schools)leren en lezen te verliezen door een gebrek aan referentie.

Intussen is kleutertje op school een vrolijk zonnetje. Altijd in voor een grapje volgens de juffen, wat eigenzinnig, maar ook heel flink.

Ook Grote Kapoen groeit en bloeit in het eerste leerjaar. Omring door andere lezende kinderen hervindt hij zijn interesse in lezen. Spontaan zit hij nu 'savonds verhaaltje na verhaaltje te lezen en op die ene maand is zijn leesniveau al heel wat verbeterd. Het grootste vraagteken bij Grote Kapoen waren de klasgenootjes. Hij bleef vorig jaar immers met kleuters uit de 2de kleuterklas spelen en vond geen echte vrienden in zijn groepje.

Hij vindt dit jaar nog steeds geen vrienden in zijn groepje (1ste leerjaar), maar wél in het 2de leerjaar. Hij en een ander versneld jongetje uit die groep worden stilaan goede maatjes.

Ik kan me op dit moment zelf niet meer voorstellen dat mijn jongens niet versneld zouden zitten. Ze passen er gewoon en het is goed geweest.