Een oudercontact is altijd wel een beetje spannend. Wat doet hij in de klas, hoe ziet de juf mijn kind? (en hoe vertel ik dat ze van school veranderen...)
Met Peutertje ging alles goed, zegt de juf. Hij gaat nu al es spelen (zat voorheen op de bank te kijken), durft al eens wat komen zeggen en gaat voornamelijk voor fantasiespel--op zijn eentje--.
Cognitief zijn er geen problemen, hij snapt de opdrachtjes en voert ze goed uit. Hij kan goed puzzelen, reeksen in volgorde leggen, gezelschapspelletjes en zo meer spelen.
Wat betreft de fijne motoriek werd het een nogal bizar gesprek. Peutertje kan heeeel goed tekenen--hier net 2 jaar--, maar heeft sinds september niks meer dan gekrabbel voortgebracht. 'Gelukkig' heeft hij het ook op school doorgetrokken. Want daar waar zijn kindtekening van september een heel mooi kindje is, staan er op zijn laatste kindtekening niet meer dan krabbels. De juf snapt er niks van.
Zijn pengreep lijkt ook nog steeds nergens naar in de klas, terwijl ik het hem hier thuis gewoon prima zie doen de laatste tijd. En toen zei de juf dat het knippen 'begon te lukken', want in september hield hij zijn schaar nog helemaal verkeerd vast. Ik schrok me een bult. Want tja, Peutertje begon al met 23 maand te knippen en nog geen twee maand later kon hij al heel goed rechte stukken uitknippen. De juf had zichtbaar moeite om dat te geloven.
En toen was het mijn beurt. Om het over de schoolwissel te hebben dus. En de juf was er van aangedaan, want ze was net zo blij over zijn vooruitgang. (op emotioneel vlak dan) Ik kon wel zien dat ze bezorgd was. Over wat zo'n schoolwissel zou doen met een kind dat zich zo moeilijk aanpast in haar groep. Ik zei haar dat het in Peuters handen lag. Dat hij van mij het schooljaar mocht blijven als hij dat zelf wou. Maar Peutertje gaat nu eenmaal niet zo graag naar school en is maar al te blij om te veranderen. Iets wat waarschijnlijk moeilijk te geloven is als het kind in de klas 'ok' lijkt, maar daarom is het nog niet minder waar.
raar toch he dat kinderen zo een masker kunnen opzetten en zo anders kunnen zijn op school / thuis
BeantwoordenVerwijderenik schrik ook altijd van de contacten die ik (tijdens het werk) met ouders heb en welke info ik van hen verkrijg
Met onze tweeling (3jaar) is het juist hetzelfde.
BeantwoordenVerwijderenOp het ouderconatct dacht ik dat de juf de twee namen dooreen haalde.
Gedrag dat zij van dochter beschreef in de klas doet zoon thuis en vice versa.
Ludo
Ik ben dan misschien een lurker :)
BeantwoordenVerwijderenMaar nu heb je in dit postje gelinkt naar je oude blog... Op die manier verraad je toch weer heel je identiteit?
inderdaad
BeantwoordenVerwijderendat doet ze dan weer heel goed O_<
verander dat eens bolleke
de nog steeds zeer anonieme papa
dat doet ze weer heel goed O_<
BeantwoordenVerwijderenverander dat eens bolleke
de nog steeds zeer anonieme papa
btw lurker
BeantwoordenVerwijderenik weet wie je bent
papa knows everything :)
@Lurker, nu ben je geen lurker meer vermits je post. En IK heb er geen probleem mee als jullie mijn identiteit kennen. Kennelijk hebben anderen er problemen mee. Die mensen moeten dan maar niet de moeite doen om deze blog terug te zoeken en per sé te willen meelezen.
BeantwoordenVerwijderenKleuter is op school alleen maar lief. echt alléén maar. hoor ik nu al paar jaar.
BeantwoordenVerwijderenwou dat 'ie dat thuis ook was ; )
ps. reageren is toch nog een hele klus hier. eerst zegt 'ie 'uw verzoek kan niet verwerkt worden', dan klik ik nog een keer, dan moet ik nog een woord overtypen en dan, jeuj.
BeantwoordenVerwijderen@Inge haha :) ik weet het. Vreselijk, maar ik kan er echt niks aan doen. Ik heb het zelf ook voor.
BeantwoordenVerwijderen