Het zelfvertrouwen

We werken dus aan Kleine Kleuter's zelfvertrouwen en het 'probleem' zit best wel diep merk ik zo. Het kind durft zelf geen stickertje in zijn stickerboek plakken omdat hij bang is dat het scheef zou zijn. Bij haast alles wat hij doet beweert hij dat hij het nog niet goed kan en het resultaat is voor hem nooit voldoende.

En dus weiger ik elke hulp en verplicht het jong om zelf zijn stickers te kleven. Ik negeer elke 'ik kan dat niet' en zeg 'doe het toch maar'. Ik ben positief over elk ding wat hij dan uitiendelijk doet en verplicht het kind 'ik kàn het' of 'ik heb dat goed gedaan' te zeggen. Dat laatste vond Klein Kleutertje nog het allermoeilijkste en hij mompelde de eerste keer 'ik durf dat niet zeggen'.

Gelukkig zegt hij het intussen wèl en met de glimlach. Hij plakt zijn stickers, vraagt iets minder om hulp en ging vandaag zelf voor de eerste keer in het park oefenen op fietsen zonder zijwieltjes.

En hij kàn het. Maar durft het nog niet toegeven. Want hij vindt het best eng en van zodra ik mijn hand van zijn rug haal (die er dus gewoon opligt te liggen als morele steun) kan hij weer niet meer fietsen.

Maar het zelfvertrouwen komt er wel weer en hopelijk gaat hij binnenkort dan ook weer tekenen.